ചന്ദനം

സുഗന്ധദ്രവ്യമുണ്ടാക്കുവാനായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട വൃക്ഷമാണ് ചന്ദനം. (Sandal wood tree) ഭാരതീയര്‍ പുണ്യവൃക്ഷമായി കരുതുന്ന ഇത്, ലോകത്തിലെ പല സംസ്കാരങ്ങളിലും പവിത്രമാണ്‌. ഈ മരത്തിന്റെ തടി ഉരച്ച് കുഴമ്പ് ക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ പ്രസാദമായി നല്‍കുന്നു. മരത്തിന്റെ കാതലില്‍ നിന്നും ചന്ദനത്തൈലവും നിര്‍മ്മിക്കുന്നു. . ശാസ്ത്രീയനാമം Santalum album (Linn) എന്നാണ്‌. ലോകത്തില്‍ തന്നെ വളരെ വിരളമായ ചന്ദനമരങ്ങള്‍  ഇന്ത്യയില്‍ മൈസൂര്‍, കുടക്, കോയമ്പത്തൂര്‍, സേലം എന്നിവിടങ്ങളില്‍ വളരുന്നു. കേരളത്തില്‍ മൂന്നാറിനടുത്തുള്ള മറയൂര്‍ വനമേഖലയിലാണ്‌ ചന്ദനത്തിന്റെ തോട്ടങ്ങള്‍ ഏറെയും ഉള്ളത് . ടിപ്പുസുല്‍ത്താന്റെ കാലം മുതല്‍ക്ക് ഇത് രാജകീയവൃക്ഷമായി അറിയപ്പെടുന്നു.

ഇന്ത്യയില്‍

ഇന്ത്യയിലെ ദക്ഷിണമേഖലയിലെ ചില വരണ്ട വനങ്ങളിലാണ്‌ ചന്ദനം സ്വാഭാവികമായി വളരുന്നത്. നീലഗിരി മലനിരകളില്‍ നിന്ന് വടക്ക് ധാർ‌വാർ വരെ ഏകദേശം 490 കി.മീ, കൂർഗ് മുതല്‍ ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ കുപ്പം വരെ ഏകദേശം 400 കി.മീ പ്രദേശങ്ങളിലാണ്‌ ഇന്ത്യയില്‍ ഇവ സ്വാഭാവികമായി വളരുന്നത്. കാവേരി നദീതീരത്തുള്ള വരണ്ട ഇലകൊഴിയും വനങ്ങളിലും കര്‍ണ്ണാടകത്തിലും തമിഴ്നാട്ടിലുമുള്ള പീഠഭൂമികളിലും ചന്ദനം വളരുന്നു. ഇന്ത്യയില്‍ കേരളം മഹാരാഷ്ട്ര, മധ്യപ്രദേശ്, ഛത്തീസ്‌ഗഢ്‍,ഒറീസ്സ, ഉത്തര്‍പ്രദേശ്, ബീഹാര്‍, ഝാര്‍ഘണ്ഡ്, മണിപ്പൂര്‍, രാജസ്ഥാന്‍ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലാണ്‌ ഇവ വളരുന്നതായി കണ്ടുവരുന്നത്. ഇവിടെയെല്ലാം എണ്ണത്തില്‍ വളരെ കുറവാണ്‌ മരങ്ങള്‍ . സുഗന്ധവും കുറവായിരിക്കും. എന്നാല്‍ പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ മരങ്ങള്‍ ക്ക് സുഗന്ധം കൂടുതലാണ്‌. കര്‍ണ്ണാടകത്തിലും കേരളത്തിലും ഇവ വച്ച് പിടിപ്പിച്ച് വളര്‍ത്തുന്നുണ്ട്.

കര്‍ണ്ണാടകത്തില്‍ ഏതാണ്ട് 5,245 ച. കിലോമീറ്റര്‍ പ്രദേശത്തിവ വളരുന്നു എന്നാണ്‌ കണക്ക്. ഇത് ഇന്ത്യയില്‍ ആകെയുള്ള ചന്ദനക്കാടുകളുടെ ഏകദേശം പകുതിയോളം വരുന്നുണ്ട്. തമിഴ്നാട്ടില്‍ ഏകദേശം 3.405 ച. കീ.മീറ്ററും ആന്ധ്രപ്രദേശില്‍ 175 ച.കി.മീറ്ററും മധ്യപ്രദേശില്‍ 33 ച.കി.മീറ്ററും മഹാരാഷ്ട്രയില്‍ 8 ച.കി.മീറ്ററും ഒറീസ്സയില്‍ 25 ച.കി.മീറ്ററും കേരളത്തില്‍ 18 ച.കി.മീറ്ററും ചന്ദനക്കാടുകള്‍  ഉള്ളതായി കണക്കാക്കിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റ് സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ട തോട്ടങ്ങളും ചെറിയ കൂട്ടങ്ങളും നട്ടുവളര്‍ത്തുന്നവയേ ഉള്ളൂ.

ഹൊസൂരില്‍ 226 സെ.മീ ചുറ്റളവുള്ള ഒരു ചന്ദനമരം ഉണ്ട്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ചന്ദനമരമായി കണക്കാക്കിയിരിക്കുന്നത് അതിനെയാണ്‌. 2001- ഈ മരം മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു.

കേരളത്തില്‍ 

കേരളത്തില്‍ വളരുന്ന ചന്ദനത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഇടുക്കി ജില്ലയിലെ മൂന്നാര്‍ വനം ഡിവിഷനില്‍ പെട്ട മറയൂരാണ്‌. ഇരവികുളം വനം ഡിവിഷനില്‍ ഉള്‍പ്പെട്ട ചിന്നാറിലും ചന്ദനങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. കേരളത്തിലെ മറയൂരില്‍ 100 സെ.മീ ചുറ്റളവുള്ള ഒരു മരമാണ്‌ ഏറ്റവും വലുത്.

വിവരണം

സന്റാലം ആൽബം എന്ന ജനുസ്സിലെ ചന്ദനമരങ്ങൾ ഇടത്തരം നിത്യഹരിതമരമാണ്‌. ഈ ചിരസ്ഥായി 12-15 മീറ്റർ ഉയരത്തിലും 1-2.4 മീറ്റർ വ്യാസത്തിലും വളരുന്നു. പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്താൻ 60-80 വർഷം വരെയെങ്കിലുമെടുക്കും. അപ്പോഴാണ്‌ ഏറ്റവുമധികം തൈലം ഉണ്ടാവുക. ചന്ദനക്കാടുകൾ ദക്ഷിണമേഖലാ ശുഷ്ക ഇലകൊഴിയും വനവിഭാഗത്തിൽ (Southern Tropical deciduous Forest Type) പെടുന്നു.

ഇല

വണ്ണം കുറഞ്ഞ് നീണ്ട് വളരുന്ന ശാഖകളുടെ അറ്റം മിക്കവാറും ആനതമായിരിക്കും. ഇലകൾ ലഘുവാണ്. അനുപർണ്ണങ്ങളില്ല. സമ്മുഖമായി വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു. ചിലപ്പോൾ വർത്തുളമായും കാണാം. വ്യത്യസ്ത ഇനങ്ങളിൽ വ്യത്യസ്ത ആകൃതിയിലും വലിപ്പത്തിലും കണ്ടുവരുന്നു. ആറു തരത്തിലുള്ള രൂപങ്ങൾ ഇലക്ക് കണ്ടുവരുന്നു. അണ്ഡം, കുന്തം, ദീര്‍ഘം, ഉരുണ്ടത്, തീരെ ചെറുത്, വളരെ വലുത് എന്നിങ്ങനെ. ഒരു വൃക്ഷത്തിൽ ഒരു തരത്തിലുള്ള ഇലകളേ കാണൂ. പത്രവൃന്തം നീണ്ടുനേർത്തതും 1.5 സെന്റിമീറ്റർ നീളവുമുള്ളതാണ്‌. പത്രഫലകത്തിന്‌ 4-8 സെന്റീമീറ്റർ നീളവും 2-5 സെന്റിമീറ്റർ വീതിയും കാണും. ഇരുവശവും മിനുസമുള്ള ഇലകളുടെ മുകൾ ഭാഗം ഇളം പച്ചയും അടിഭാഗം കടും‌പച്ചയുമാണ്‌. കാലവർഷത്തിന്റെ ആരംഭത്തിലും തുലാവർഷത്തിലും ഇവ തളിർക്കുന്നു.

പരാഗണം
ചിലമരങ്ങൾ സ്വപരാഗണം സ്വീകരിക്കുകയില്ല. തേനീച്ച, ചിത്രശലഭങ്ങൾ, വണ്ടുകൾ എന്നിവയാണ്‌ പരാഗണകാരികൾ.

ഫലം
4-5 മാസം കൊണ്ട് വിളയുന്ന കായാണ്. ഡ്രുപ്പ് ആണിത്. ഒരു കുലയിൽ ധാരാളം കായ്കൾ കാണും. ഞാവൽ പഴത്തിന്റെ നിറം വിളയുമ്പോൾ ഇവക്ക് ലഭിക്കുന്നു. മാംസളമായ കായ്കളാണ്‌./ 4-5 മില്ലീമീറ്റർ വ്യാസം വരും. ഒരു കായിലൊരു വിത്ത് എന്നരീതിയിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. ഒരു വൃക്ഷം ഒരു വർഷത്തിൽ ഏതാണ്ട് 8000 വിത്തുകൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിൽ 6000 എണ്ണത്തോളമേ അങ്കുരണശേഷിയുള്ളവയായുണ്ടാകൂ. 

പുഷ്പം
2-3 വർഷമെത്തുമ്പോഴേക്കും ചന്ദനം പൂക്കാൻ തുടങ്ങും. വർഷത്തിൽ രണ്ടുപ്രാവശ്യം പൂക്കും. മാർച്ച്-മേയിലും സെപ്റ്റംബർ-ഡിസംബറിലും. പൂക്കൾക്ക് സുഗന്ധമോ ഭംഗിയോ ഇല്ല. ദ്വിലിംഗ സമ്മിതമായ പുഷ്പങ്ങളാണ്. മൊട്ടുകൾക്ക് മങ്ങിയ മഞ്ഞ നിറം. വിരിയുമ്പോൾ പച്ച നിറമാണ്‌. പിന്നീടത് ഇരുണ്ട ചുവപ്പ് നിറമായിത്തീരുന്നു. അര സെന്റിമീറ്ററോളം വ്യാസമുള്ള പൂക്കളാണ്‌. പരിദളപുടത്തിന്‌ നാലോ അഞ്ചോ കർണ്ണങ്ങളുണ്ടാകും. 4-5 കേസരങ്ങളുണ്ടാകാം. കേസര തന്തുക്കൾക്ക് നീളം കുറവാണ്‌. പൂവിന്റെ മധ്യത്തിലായി അണ്ഡാശയമുണ്ട്. അതിനു ഒരു അറയാണുള്ളത്. ഇതിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ ബീജാണ്ഡങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം.

തടി
ഇളം പ്രായത്തിൽ തടിക്ക് പച്ചനിറമായിരിക്കും. തണ്ടിനും ഇതേ നിറം തന്നെ. പ്രായം കൂടുന്തോറും തവിട്ടുനിറമായിത്തീരും. മരപ്പട്ടക്ക് ചുവപ്പ്കലർന്ന തവിട്ടുനിറമാണ്‌. ഉൾവശമാകട്ടെ ചുവന്നിരിക്കും. മുതിർന്ന മരത്തിന്റെ പട്ടയിൽ ആഴത്തിലുള്ള ഉണ്ടായിരിക്കും. തടിയുടെ വെള്ളക്കോ തൊലിക്കോ ചുറുശിഖരങ്ങൾക്കീ ഗന്ധമുണ്ടായിരിക്കില്ല. കാതലിനും വേരുകൾക്കും മാത്രമേ സുഗന്ധമുണ്ടായിരിക്കൂ. കാതലിന്‌ മഞ്ഞകലർന്ന തവിട്ടുനിറമായിരിക്കും.

വേര്
തായ്‌വേരിനു നല്ല നീളമുണ്ടാകും. ഏതാനും പാർശ്വവേരുകളുണ്ടാകും. ചന്ദനം വളരുന്ന ആദ്യകാലത്ത് വേരുകളിൽ പർവകങ്ങളുണ്ടായിരിക്കും . ഇത് മറ്റു ആതിഥേയ മരങ്ങളുടെ വേരുകളിൽ നിന്ന് ചൂഷണം ചെയ്യാനായുള്ള സം‌വിധാനമാണ്‌. ആതിഥേയമരങ്ങളില്ലെങ്കിൽ ചന്ദനം വളരെ സാവധാനമേ വളരൂ. തായ്‌വേരുകൾ അധികം ആഴത്തിൽ വളരില്ല. പാർശ്വവേരുകളാണ്‌ കൂടുതൽ വളരുന്നതും ശാഖാവേരുകളേയും ചൂഷണമൂലങ്ങളേയും നിലനിർത്തുന്നത്. എല്ലാ ചൂഷണമൂലങ്ങളും ആതിഥേയസസ്യത്തിന്റെ മരവുമായി ബന്ധപ്പെടണമെന്നില്ല. ഈ സവിശേഷതയെക്കുറിച്ച് ആദ്യമായി പ്രതിപാദിച്ചത് ജോൺ സ്കോട്ട് എന്ന സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞനാണ്.  വേരിൽ ധാരാളം തൈലം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

ആതിഥേയ സസ്യങ്ങൾ
ചന്ദനം ഭാഗികമായി പരജീവി സസ്യമാണ്. തൈ കിളിർത്ത് ഒരു വർഷം വരെ കഷ്ടിച്ച് വളരുമെങ്കിലും പിന്നീട് സഹായം ആവശ്യമാണ്. ആറുമാസം വരെയുള്ള ഭക്ഷണമേ വിത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിട്ടുള്ളൂ. തൈ കിളിർത്ത് രണ്ടാം മാസത്തിനു മുമ്പുതന്നെ ആതിഥേയ വൃക്ഷത്തിന്റെ വേരുമായി ഇവയുടെ ചൂഷണമൂലങ്ങൾ ബന്ധപ്പെട്ടുതുടങ്ങുന്നു. കാത്സ്യം, പൊട്ടാസ്യം, എന്നീ മൂലകങ്ങൾ ചന്ദനം തനിയെ വലിച്ചെടുക്കുമെങ്കിലും നൈട്രജൻ, ഫോസ്ഫറസ്, മഗ്നീഷ്യം എന്നിവ ചൂഷകമൂലങ്ങൾ വഴി മറ്റു സസ്യങ്ങളുടെ വേരുകളിൽ നിന്നാണ് സ്വീകരിക്കുന്നത്. ചന്ദനത്തിനു ഏതാണ്ട് മുന്നൂറോളം സസ്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ജീവിക്കാൻ സാധിക്കും. വനങ്ങളിൽ അക്കേഷ്യ, മഴുക്കാഞ്ഞിരം, ഈട്ടി, മരുത്, മഹാഗണി, ടെർമിനേലിയകൾ, തുടങ്ങിയവയാണ് പ്രധാന ആതിഥേയവൃക്ഷങ്ങൾ. കൃഷി ചെയ്യുന്ന ചന്ദനമരങ്ങൾക്ക് കരിവേലം, ബബൂൾ, കണിക്കൊന്ന, മഞ്ഞക്കൊന്ന, കാറ്റാടിമരം, മലവേമ്പ്, ഉങ്ങ്, ദന്തപ്പാല, ആര്യവേപ്പ്. എന്നിവയും പ്രധാന ആതിഥേയസസ്യങ്ങളാണ്.

പലതരം സസ്യങ്ങളുടെ വേരുകളിൾ വസിച്ച് ആഹാരസമ്പാദനത്തിന് ചന്ദനത്തെ സഹായിക്കുന്നത് ഒരു തരം കുമിളുകളാണ്. ഇത്തരം കുമിളുകളെ മൈക്കോറൈസകൾ എന്നു വിളിക്കുന്നു. ഇവ ഉപരിതല മൈക്കോറൈസകളെന്നും അന്തർ‌വ്യാപനമൈക്കോറൈസകൾ എന്നും രണ്ടു തരമുണ്ട്. ഇവയിൽ ചന്ദനത്തിന്റെ വേരുകളിൽ കാണപ്പെടുന്നത് വെസിക്കുലാർ അർബോസ്കുലാർ മൈക്കോറൈസകൾ എന്ന ഉപവിഭാഗമാണ്.

പുനരുത്ഭവം
മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടലില്ലാതെ മരം മുളച്ചു വരുന്നതിനെ സ്വാഭാവിക പുനരുത്ഭവം എന്നും കൃഷി ചെയ്യാനോ മറ്റോ വച്ചു പിടിപ്പിക്കുന്നതിനെ കൃത്രിമ പുനരുത്ഭവം എന്നും വിളിക്കുന്നു. സ്വഭാവിക പുനരുത്ഭവത്തിന് വിത്തുവിതരണം നടത്തുന്നത് പക്ഷികളാണ്. പഴുത്ത കായ്കൾ ഭക്ഷിക്കുന്ന പക്ഷികളുടെ വിസർജ്ജ്യത്തിലൂടെ പുറത്തുവന്ന് ഭൂമിയിൽ പതിക്കുന്നതോടെ പുനരുത്ഭവത്തിനു വഴിയൊരുങ്ങുന്നു. മതിയായ തോതിൽ ഈർപ്പവും സൂര്യപ്രകാശവും തണലും ലഭിച്ചാൽ ഭൂരിഭാഗം വിത്തുകളും മുളക്കും .എന്നാൽ മുളച്ചുവരുന്ന തൈകൾക്ക് തീയ്, വരൾച്ച, കന്നുകാലി മേയൽ, ചൂട് എന്നിവമൂലം നാശം സംഭവിക്കാറുണ്ട്. വേരിൽ അപസ്ഥാനിക മുകുളങ്ങൾ ഉണ്ടായും തൈ വളരാറുണ്ട്. ഇവയെ മൂലപ്രസാരകങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഈ മൂലപ്രസാരകങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള തൈയുണ്ടാകൽ അപൂർവമായി ഉണ്ടാകാറുണ്ട്.

ഔഷധ ഉപയോഗങ്ങൾ
തടിയും വേരും ഔഷധയോഗ്യമാണ്. ശരീരത്തിനു തണുപ്പും കുളിർമയും ഉന്മേഷവും നൽകുന്നു.രക്തം ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു. ചന്ദനാദി ഗുളികയിലെ ഒരു ചേരുവയാണ്. ദിവസം രണ്ടു നേരം വീതം ഒരാഴ്ച, വെള്ളചന്ദനം അരച്ചു പാലിൽ കലക്കി കഴിച്ചാൽ മൂത്രത്തിൽ രക്തം കാണുന്നതിനും മൂത്രചുടിച്ചിലിനും മൂത്രം തുള്ളിയായി പോകുന്നതിനും മൂത്രത്തിൽ പഴുപ്പിനും നല്ലതാണ്.[